Slide background

 

Inwen­taryza­c­ja architek­ton­iczno – budowlana Charak­terysty­ka ener­gety­cz­na budynku
Inwen­taryza­c­ja architek­ton­iczno – budowlana to opra­cow­anie tech­niczne zaw­ier­a­jące opis, doku­men­tację fotograficzną i rysun­ki przed­staw­ia­jące aktu­al­ny stan ist­niejącego budynku. Inwen­taryza­c­ja pow­sta­je na pod­staw­ie wiz­ji lokalnej i wyko­nanych pomi­arów, opra­cow­anie to jest wyłącznie odt­worze­niem stanu rzeczy­wis­tego.

Zakres i cel inwen­taryza­cji
Inwen­taryza­c­ja architek­ton­iczno – budowlana przed­staw­ia­ją­ca aktu­al­ny stan ist­niejącego budynku pozwala ustal­ić powierzch­nię użytkową lokalu lub budynku. Koniecz­na jest jako załącznik do wniosku o podzi­ał budynku na samodzielne lokale, do uzyska­nia zaświad­czenia o samodziel­noś­ci lokalu oraz do przeprowadzenia zmi­any sposobu użytkowa­nia nieru­chomoś­ci.
Na pod­staw­ie sporząd­zonej inwen­taryza­cji moż­na również dokon­ać legal­iza­cji samowoli budowlanej oraz planować prace remon­towe w zakre­sie ele­men­tów niekon­struk­cyjnych, aranżacji wnętrz i rozprowadzenia nowych insta­lacji.
Inwen­taryza­c­ja architek­ton­iczno – budowlana rozsz­er­zona o eksper­tyzę budowlaną może posłużyć jako pod­stawa do sporządzenia pro­jek­tu nad­bu­dowy, rozbu­dowy lub prze­bu­dowy ist­niejącego budynku. Na pod­staw­ie rozsz­er­zonej inwen­taryza­cji moż­na planować prace remon­towe ingeru­jące w ele­men­ty kon­struk­cyjne budynku.

Inwen­taryza­c­ja architek­ton­iczno – budowlana sporządzana jest zgod­nie z obow­iązu­ją­cy­mi ustawa­mi, roz­porządzeni­a­mi i odpowied­ni­mi nor­ma­mi:

  • Ustawa Pra­wo Budowlane
  • Ustawa o ochronie praw loka­torów, mieszkan­iowym zaso­bie gminy
  • Ustawa o podatkach i opłat­ach lokalnych
  • Roz­porządze­nie w spraw­ie szczegółowego zakre­su i formy pro­jek­tu budowlanego
  • Nor­ma PN-ISO 9836:1997
  • Nor­ma PN-70/B‑02365
Świadect­wo charak­terysty­ki ener­gety­cznej budynku (cer­ty­fikat ener­gety­czny) jest ele­mentem doku­men­tacji tech­nicznej nieru­chomoś­ci, który określa zapotrze­bowanie na energię niezbęd­ną do zaspoko­je­nia potrzeb związanych z użytkowaniem budynku lub jego samodziel­nej częś­ci. Opra­cow­anie to pow­sta­je na pod­staw­ie pro­jek­tu, wiz­ji lokalnej oraz wiedzy na tem­at zas­tosowanych mate­ri­ałów budowlanych i rozwiązań tech­nicznych.

Świadect­wo charak­terysty­ki ener­gety­cznej sporządza się dla budynku lub lokalu mieszkalnego odd­awanego do użytkowa­nia. Również w pro­ce­sie sprzedaży budynku doty­chcza­sowy właś­ci­ciel jest zobow­iązany do przekaza­nia naby­w­cy aktu­al­nego świadect­wa. Pod­czas pro­jek­towa­nia nowego budynku wyma­gana jest charak­terysty­ka ener­gety­cz­na, która jest doku­mentem pokrewnym do świadect­wa charak­terysty­ki ener­gety­cznej i określa zapotrze­bowanie na energię zgod­nie ze stanem pro­jek­towym.

Sporządze­nie świadect­wa charak­terysty­ki ener­gety­cznej pozwala na wskazanie możli­wych do real­iza­cji robót budowlanych, których wyko­nanie może popraw­ić efek­ty­wność ener­gety­czną ist­niejącego budynku i zmniejszyć straty energii pojaw­ia­jące się pod­czas eksploat­acji.

Świadect­wo charak­terysty­ki ener­gety­cznej sporządzane jest zgod­nie z obow­iązu­ją­cy­mi ustawa­mi, roz­porządzeni­a­mi, dyrek­ty­wa­mi oraz odpowied­ni­mi nor­ma­mi:

  • Ustawa Pra­wo Budowlane
  • Ustawa o charak­terystyce ener­gety­cznej budynków
  • Roz­porządze­nie w spraw­ie metodologii wyz­nacza­nia charak­terysty­ki ener­gety­cznej budynku i lokalu mieszkalnego lub częś­ci budynku oraz świadectw ener­gety­cznych
  • Dyrek­ty­wa Par­la­men­tu Europe­jskiego w spraw­ie charak­terysty­ki ener­gety­cznej budynków
  • PN-EN 15217
  • PN-EN 15603
  • PN-EN ISO 13789
  • PN-EN ISO 13790:2009